موعود هادی

در زلف چون کمندش، ای دل مپیچ کان جا / سرها بریده بینی ، بی جرم و بی جنایت!!

کم کم باید دیگه حرکت کنیم و با ترک این فضا، نائب الزیاره همه دوستان و دعاگوی اونها باشیم. از همه دوستان طلب حلالیت و التماس دعا دارم. همیشه سعی کردم طبق رهنمودهای معصومین و اولیاء خدا، موجب رشد دوستانم باشم. واین نکته را در یادداشت ها و پیامها عملی کنم. اگر غیر از این بوده به خاطر احادیث دیگر معصومین هست که فرمودند: تفریح سالم داشته باشید؛ تا از اوقات دیگر خود بهره ببرید. بنابراین شاید بعضی دوستان در اثر کمی آشنایی با بنده، دچار سردر گمی و حیرت شده باشند. از همه به خصوص اون یکی دونفر طلب حلالیت دارم و دعاگوی خصوصی آنها خواهم بود. گرچه ممکن است بنده چندین برابر از آنها دلخور باشم! اما به دلایلی چشم پوشی می کنم. چون از عمق وجودم معتقدم که کل یوم عاشورا و کل ارض کرببلا! پس کاری که می ماند این است که: ببینیم ما در کدام گروه قرار داریم. من باقلبی آرام ومطمئن می روم و هیچ نگرانی ندارم، فقط نگران بعضی دوستان هستم. خدایشان رحمت کناد! پس همه شما را به عنوان اهل خودم جمع می کنم و این دعا را می خوانم:

مقصد دوم: در آدابى که زائر حضرت سیّدالشهداء علیه السلام باید مراعات آنها را نماید در طریق زیارت و در آن حرم مطهر و آن چند چیز است:

اوّل سه روز روزه دارد پیش از آنکه از خانه بیرون رود و در روز سیّم غسل کند چنانکه حضرت صادق علیه السلام به صفوان دستورالعمل دادند و بیاید در ذکر زیارت هفتم و شیخ محمد بن المشهدى در مقدّمات زیارت عیدین ذکر فرموده که چون اراده کنى زیارت آن حضرت را پس سه روز روزه بدار و روز سیّم غسل کن و اهل و عیال خود را بسوى خود جمع کن و بگو:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَوْدِعُکَ الْیَوْمَ نَفْسى وَاَهْلى وَمالى

خدایا به تو مى سپارم امروز خودم و خاندانم و مال

وَ وَُلَْدى وَکُلَّ مَنْ کانَ مِنّى بِسَبیلٍ الشّاهِدَ مِنْهُمْ وَالْغآئِبَ اَللّهُمَّ

و فرزندم را و «هر که با من راهى دارد» حاضرشان و غائبشان را خدایا

احْفَظْنا [بِحِفْظِکَ] بِحِفْظِ الاْیمانِ وَاحْفَظْ عَلَیْنا اَللّهُمَّ اجْعَلْنا فى

نگهدار ما را به نگهدارى خودت به نگهدارى ایمان و نگهدارى کن بر ما خدایا قرار ده ما را

حِرْزِکَ وَلا تَسْلُبْنا نِعْمَتَکَ وَلا تُغَیِّرْ ما بِنا مِنْ نِعْمَةٍ وَعافِیَةٍ وَزِدْنا

در پناه خود و مگیر از ما نعمتت را و تغییر مده آنچه ما داریم از نعمت و تندرستى و بیفزا برما

مِنْ فَضْلِکَ اِنّا اِلَیْکَ راغِبُونَ

از فضل خود که ما براستى مشتاق توئیم

آنگاه از منزل خود بیرون برو با حال خشوع و بسیار بگو :

لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَاللَّهُ اَکْبَرُ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ

معبودى نیست جز خدا و خدا بزرگتر است و ستایش از خداست

هر کسی یار است دل روانه کند. در کربلا دوستی دارم، اگر امکان دسترسی به نت شد؛ دوستانی که لایک زدن می بینم و دعا می کنم.